There was once a sweet little maid who lived with her father and mother in a pretty little cottage at the edge of the village. At the further end of the wood was another pretty cottage and in it lived her grandmother.

กาลครั้งหนึ่ง  มีสาวน้อยคนหนึ่งอาศัยอยู่กับพ่อแม่ในกระท่อมท้ายหมู่บ้าน และถัดไปจากป่านี้มีบ้านอีกหลังหนึ่งคือบ้านคุณยายของสาวน้อยคนนี้ 

Everybody loved this little girl, her grandmother perhaps loved her most of all and gave her a great many pretty things. Once she gave her a red cloak with a hood which she always wore, so people called her Little Red Riding Hood.

ทุกคนในครอบครัวรักเธอ และยายของเธอก็รักเธอมากกว่าใครๆ คุณยายมักมอบของขวัญสุดแสนพิเศษให้กับเธอเสมอ โดยเฉพาะเสื้อคลุมหมวกสีแดงที่เธอมักสวมใส่มันไปไหนมาไหนอยู่เสมอ ทำให้ใครๆ ต่างก็เรียกเธอว่า “หนูน้อยหมวกแดง”

One morning Little Red Riding Hood’s mother said, “Put on your things and go to see your grandmother. She has been ill; take along this basket for her. I have put in it eggs, butter and cake, and other dainties.”

เช้าวันหนึ่ง แม่ของหนูน้อยหมวกแดงบอกกับเธอว่า “เตรียมตัวให้เรียบร้อย และไปเยี่ยมคุณยายนะลูก ท่านกำลังป่วยอยู่ ลูกนำตะกร้าใบนี้ไปให้คุณยาย ในนั้นมีทั้งไข่ เนย ขนม และเค้ก รวมถึงของอร่อยๆ อีกมากมาย”

It was a bright and sunny morning. Red Riding Hood was so happy that at first she wanted to dance through the wood. All around her grew pretty wild flowers which she loved so well and she stopped to pick a bunch for her grandmother.

เช้าอันสดใส หนูน้อยหมวกแดงมีความสุขมาก ขณะเดินไปเธอเต้นรำ ชื่นชมความสวยงามของดอกไม้ และป่าเขียวขจี และเธอเก็บดอกไม้ไปฝากคุณยายด้วย

Little Red Riding Hood wandered from her path and was stooping to pick a flower when from behind her a gruff voice said, “Good morning, Little Red Riding Hood.” Little Red Riding Hood turned around and saw a great big wolf, but Little Red Riding Hood did not know what a wicked beast the wolf was, so she was not afraid.

หนูน้อยหมวกแดงประหลาดใจและหยุดเก็บดอกไม้เพียงชั่วครู่เมื่อได้ยินเสียงทักทาย “สวัสดียามเช้าหนูน้อยหมวกแดง” เธอไม่ได้ตกใจกลัวมากนัก เนื่องจากไม่รู้ว่าหมาป่าเป็นสัตว์ป่าที่ดุร้าย

“What do you have in that basket, Little Red Riding Hood?”

“อะไรอยู่ในตะกร้าหรือ” หมาป่าถาม

“Eggs and butter and cake, Mr. Wolf.”

“มีไข่ไก่ เนย และเค้กค่ะคุณหมาป่า” หนูน้อยหมวกแดงตอบ

“Where are you going with them, Little Red Riding Hood?”

“แล้วหนูกำลังเอาไปไหนหรือ?” หมาป่าถามต่อ

“I am going to my grandmother, who is ill, Mr. Wolf.”

“หนูกำลังเอาไปให้คุณยายค่ะ ท่านกำลังป่วย”

“Where does your grandmother live, Little Red Riding Hood?”

“ยายของเจ้าอยู่ไหนหรือ?”

“Along that path, past the wild rose bushes, then through the gate at the end of the wood, Mr. Wolf.”

“เดินผ่านไปทางทุ่งดอกกุหลาบ ทะลุเข้าไปตรงท้ายป่าค่ะคุณหมาป่า”

Then Mr. Wolf again said “Good morning” and set off, and Little Red Riding Hood again went in search of wild flowers.

จากนั้นหมาป่ากล่าวทักทาย “อรุณสวัสดิ์” อีกครั้ง และจากไป หนูน้อยหมวกแดงจึงเก็บดอกไม้เพื่อไปฝากคุณยายต่อ

At last he reached the porch covered with flowers and knocked at the door of the cottage.

ในที่สุด หมาป่ามาถึงระเบียงบ้านคุณยายที่ปกคลุมไปด้วยดอกไม้ และเคาะประตูกระท่อม

“Who is there?” called the grandmother.

“นั่นใครหรือ” คุณยายถาม

“Little Red Riding Hood,” said the wicked wolf.

“หนูน้อยหมวกแดงค่ะ” หมาป่าตอบ

“Press the latch, open the door, and walk in,” said the grandmother.

“กดสลักประตูแล้วเข้ามาได้เลยจ้า” คุณยายตอบ

The wolf pressed the latch, and walked in where the grandmother lay in bed. He made one jump at her, but she jumped out of bed into a closet. Then the wolf put on the cap which she had dropped and crept under the bedclothes.

หมาป่ากดสลักประตู และเดินตรงไปยังเตียงคุณยาย กระโจนเข้าใส่คุณยาย แต่คุณยายกลับหนีรอดหลบไปยังอีกห้องหนึ่งได้ จากนั้น หมาป่าหยิบหมวกที่คุณยายทำหล่นไว้มาสวมรอย และคลานเข้าไปอยู่ใต้ผ้าคลุมเตียง

In a short while Little Red Riding Hood knocked at the door, and walked in, saying, “Good morning, Grandmother, I have brought you eggs, butter and cake, and here is a bunch of flowers I gathered in the wood.” As she came nearer the bed she said, “What big ears you have, Grandmother.”

หลังจากนั้นไม่นาน หนูน้อยหมวกแดงเคาะประตู และเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกล่าวทักทาย “อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณยาย หนูเอาไข่ เนย เค้ก และช่อดอกไม้ที่หนูเก็บมาจากป่าค่ะ” เมื่อเธอเข้ามาใกล้เตียง หนูน้อยหมวกแดงก็ถามขึ้นว่า “ทำไมคุณยายหูใหญ่จังคะ”

“All the better to hear you with, my dear.”

“จะได้ยินเสียงหลานชัดๆ ยังไงล่ะจ๊ะ”

“What big eyes you have, Grandmother.”

“ทำไมตาคุณยายโตจังคะ?”

“All the better to see you with, my dear.”

“จะได้เห็นหลานชัดๆ ยังไงล่ะจ๊ะ”

“But, Grandmother, what a big nose you have.”

“แต่…ทำไมจมูกคุณยายโตจังคะ?”

“All the better to smell with, my dear.”

“จะได้ดมกลิ่นหลานได้ดีไงล่ะจ๊ะ”

“But, Grandmother, what a big mouth you have.”

“แต่ว่า…ทำไมปากคุณยายใหญ่จังคะ”

“All the better to eat you up with, my dear,” he said as he sprang at Little Red Riding Hood.

“จะได้กินหลานได้เต็มปากเต็มคำไงล่ะจ๊ะหลานรัก” หมาป่าตอบพร้อมกระโจนเข้าใส่หนูน้อยหมวกแดง

Just at that moment Little Red Riding Hood’s father was passing the cottage and heard her scream. He rushed in and with his axe chopped off Mr. Wolf’s head.

ทันในนั้นเอง พ่อของหนูน้อยหมวกแดงที่กำลังเดินผ่านมายังกระท่อมได้ยินเสียงลูกสาวตัวเอง เขาจึงรีบเข้าไป และใช้ขวานฟันเข้าไปที่หัวของหมาป่า

Everybody was happy that Little Red Riding Hood had escaped the wolf. Then Little Red Riding Hood’s father carried her home and they lived happily ever after.

ทุกคนดีใจที่หนูน้อยหมวกแดงหนีรอดมาได้ พ่อของเธอจึงพาเธอกลับบ้าน และใช้ชีวิตกันอย่างมีความสุขตั้งแต่นั้นเรื่อยมา

คำศัพท์ที่น่าสนใจ

1. Edge (เอช) = ริม,ขอบ                            
2. Cloak (โคลก)  =  เสื้อคลุม
3. Dainty (เดนทิ)  =  งดงาม
4. Gruff (กรัฟ)  =  เสียงแหบ
5. Wicked (วิคเคด)  =  ชั่วร้าย
6. Porch (พอรช)  =  เฉลียง, ระเบียง
7. Latch (แลช)  =  สลักประตู, กลอน
8. Bedclothes (เบดโคลส)  =  ผ้าปูที่นอน,  ผ้าคลุมเตียง
9. Chop (ช๊อป)  =  ฟัน,  สับ